aenigmata

[Apollonios]

media nox hæc in poema tum demum facta est, et luna occidit. ergo lunam crescentem describit Sappho, cuius splendorem vidimus inter meridiem et mediam noctem.

[Sokrates Palaios]

Valde laudanda es, rerum astronomicarum doctissima! Tibi gratulari possum de aenigmate tanto brevi tempore soluto.
Nunc tuum novum aenigma exspectamus.

[Apollonios]

cerebro pæne siccato calore fatifero celere excogitandum non sum apta. rogo sodales paulisper opperiri.

[Apollonios]

opus quæsitum vituperatum erat maxime ab æqualibus propter impudicitiam, sed unus presbyter eum valde laudavit.
his incipit verbis:

homines voluntatesque suos actionesque, cum meminerim, comparebant figuris canis sine motione, sed in solitudine sancta me circumdante omnia luminosa erant colorataque, et vigens aura tepida vitæ amorisque me aspirabat atque resonabat æthera carpebatque omnibus in ramis luci luxuriosi. aspicens fruitus sum omnia, viridia validaque albosque flores fructumque aureum.

quod opus?
quis auctor?
quis presbyter?

[consus]

Salve, optima Apo!
Rem ita se habere suspicor:
Quod opus? Lucinda* (i. e. Lucinde).
Quis auctor? Fridericus Schlegel.
Quis presbyter? Clemens Maria Hofbauer.

_____________________________________________________________
* Iulius Lucindae: "Die Menschen und was sie wollen und tun, erschienen mir, wenn ich mich daran erinnerte, wie aschgraue Figuren ohne Bewegung: aber in der heiligen Einsamkeit um mich her war alles Licht und Farbe und ein frischer warmer Hauch von Leben und Liebe wehte mich an und rauschte und regte sich in allen Zweigen des üppigen Hains. Ich schaute und ich genoß alles zugleich, das kräftige Grün, die weiße Blüte und die goldne Frucht."

[Apollonios]

opus et auctorem invenisti celeritate incredibili, mi Conse - vel potius, propter omnes qui te noscunt, solita celeritate. quod attinet presbyterum, confiteor amicitiam inter Hofbauerem et Schlegelem ignoravisse. alium presbyterum quæso, qui etiam notus theologico et poeta.

[consus]

Bene, Apo! Quid ergo?
Fridericus Daniel Ernestus Schleiermacher.

[Apollonios]

ita est, ô sagacissime.
gratulor!

[consus]

Amicis suis salutem.
Ecce aenigma heraldicum:
Vides scutum rubrum, cui aurea corona muralis superposita est. In ipso autem scuto pictus est scopulus declivis ex aureis compositus saxis, in quibus per obliquum eversa iacet urna argentea, ex qua aqua profluit.
Cuius loci insigne?

[Medicus domesticus]

Conse, qua in regione tu sentis nos aenigma inventuros?

[consus]

Medico suo salutem.
Bene..., clementia me uti decet: Insigne est urbis Europaeae in oriente sitae. Cuius in nomine slavico puto inesse vocabulum, quo corvus vel cornix significatur (dico puto; neque enim sum rerum Slavicarum peritus ).
Felicissimum tibi precor diem Solis.

[Zythophilus]

Est urbi Scythicae scutum, quod dicis, amice:

Sit mihi, si uolucris, Coruia, nomen inest.

Воро́неж


Ego quoque uobis, qui haec uerba legeritis, salutem dico.

[consus]

...Воро́неж...

Perfecte solutum, mi Zythophile! Gratulor. Me quoque scito in cisrhenano vivere oppido, cuius nomen tractum est a vocabulo Theodisco Krähe (cornix, ворóна).

Cf. http://www.voronezh-forum.com/region/emblem/

[Zythophilus]

Ecce nouum:
Despicit altum undas claustrum. Germane, iubere

te mulgere breui nomine templa putes.

[consus]

Zythophilo suo salutem.
O monasterium amoenissimum! MELK, quotiens te iam visitavi!