salvete omnes quotquot adestis
cum nimis quidem raro - pro dolor! - nuntii recentes in hunc locutorium proferantur,deinde, cum hic vivae Latinitatis colendae locus maxime mihi cordi sit, novum thema vobis proponere velim, scilicet sperans fore,ut mihi contingat,ut rei paene mortuae vitam atque animum restituam.
quapropter a vobis quaerere velim, quonammodo dies aestivos egeritis,ubi fueritis,quid videritis.
ego quidem, si quid hoc sibi vult, nonnullos dies commoratus sum Olisipone,in capite Portugalliae.quam urbem ad ostium fluminis Tejo sitam septingenta circiter milia hominum incolunt, quorum numerus facile augetur, si incolas civitatum finitimarum addis. saeculo XVIII. magna parte Olisiponis terrae motu atrocissimo vastata forma urbis commutata est viis vicisque recte ordinatis, de qua re in multis monumentis mentio fit. sed vetustissimae urbis parti sub arce sitae, cui nomen est Alfama, ab illa clade mirabili modo temperatum est. qua ex Alfama celeberrimus ille "fado" oritur, cantus Portugalliae proprius, qui nomen suum traxit a verbo Latino fati.quo cantu, ut qui agatur de desiderio temporis praeteriti, de amore perdito aliisque huiusmodi rebus,me valde commotum esse fateor. dignus auditu.
numquam antea brevi temporis spatio tam saepe curru electrico vehebar quam illis diebus: nam currus electrici vetustissimi per colles convallesque urbis sursum deorsum percurrunt horribili cum gemitu in itinere tabernis atque habitationibus tam propinquo, ut tibi liceat poma e cistis demere sive dextram habitatoribus porrigere.
multae aliae quidem res dignae essent memoratu, sed timeo,ne longus fiam.
nunc iam sunt vestrae partes: quam plurimi respondete!
valete
Tiberis