Hintern der Athener

[Zythophilus]

Im Mythographus Vaticanus lesen wir als zusätzliche Variante zur Befreiung des Theseus durch Hercules:

ut alii vero, [Hercules] tam valide evellit eum a saxo, ut pars natium eius haereret in saxo.

Ich erinnere mich, einmal davon gehört bzw. gelesen zu haben, dass die Athener als Nachfahren des Theseus deswegen besonders elegante Hintern hätten, doch ich weiß nicht mehr, woher ich die Information habe. Direkt war es jedenfalls nicht die Stelle aus dem Mythographus.

[Lychnobius]

Von Eleganz ist da zwar nicht die Rede (das Bahuvrihi λισπόπυγαι klingt deutlich pejorativ), aber zwei Zeugen für die Deutung des Theseusmythos als Aitiologie zur Gesäßform der Athener wären ein Scholion zu den aristophanischen Rittern und ein Suda-Artikel:

Schol. Aristoph. Eq. 1368
ὑπολίσποις: Οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι πάντες λεπτοὶ ἐτύγχανον τὰ ὀπίσθια ἀπὸ Θησέως. ὑπόλισπα δὲ τὰ τετριμμένα. κοινῶς γοῦν τοὺς Ἀθηναίους λισπόπυγάς φασι. καὶ πλάττονται τὸν περὶ Θησέως μῦθον, ὅτι ἑλκόμενος ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους κατέλιπεν ἐπὶ τὴν πέτραν τὴν πυγήν. νῦν δὲ οἰκείως εἶπεν ἐπὶ τῶν ἐρεσσόντων διὰ τὴν καθέδραν λεπτοπύγων ὄντων.

Suda, Adler-Nr. Λ 604
Λίσποι: οἱ μέσοι διαπεπρισμένοι ἀστράγαλοι καὶ ἐκτετρημένοι. καὶ λίσπη γλῶσσα, ὡς ἐπιτετριμμένη. λέγονται δὲ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπιθετικῶς λίσπαι, διὰ τὸ ναυτικοὺς ὄντας, ἕνεκα τῆς ἐπὶ τῷ κωπηλατεῖν συνεχοῦς ἐφέδρας ἀπογλούτους εἶναι. ἐν ᾧ διὰ τὸ Θησέα μετὰ Πειρίθου καταβάντα εἰς ᾅδου καὶ πρός τινα πέτραν ὑπὸ Περσεφόνης ἐπικαθισθέντα σὺν τῷ Πειρίθῳ, Ἡρακλέους ἐπὶ τὸν Κέρβερον κατελθόντος, παρὰ τῆς θεοῦ τε αὐτὸν ἐξαιτησαμένου καὶ τῆς πέτρας ἀποσπῶντος, ἐγκαταλειφθῆναι τὸ προσηνωμένον αὐτῇ τῶν γλουτῶν μέρος. διόπερ εἰς τιμὴν ἐκείνου καὶ τοὺς λοιποὺς Ἀθηναίους οὕτως ἐπονομάζεσθαι.